-1910.jpg "Czytaj więcej...")
Kamień węgielny pod budowę nowej, murowanej synagogi w Rawiczu zwanej Synagogą Wielką, położono 22 maja 1888 roku. Powstała ona według projektu architekta Georga Boettgera (Böttgera), została wybudowana na placu, na którym stała starsza, drewniana synagoga. Zakończenie prac oraz uroczyste oddanie do użytku nowej murowanej synagogi miało miejsce 19 września 1889 roku. W ukazującym się w Poznaniu „Orędowniku” [Pismo poświęcone sprawom politycznym i społecznym], nr 207 (R.19) z 10.09.1889 roku, s. 3 [zdigitalizowana wersja czasopisma dostępna jest na stronie Wielkopolskiej Biblioteki Cyfrowej] opublikowana została krótka notatka prasowa związana z tym wydarzeniem: „Rawicz. Dnia 19 bm. oddaną tu zostanie do użytku nowo zbudowana bóźnica”.
Fragment litografii dostępnej w monografii Waleriana Sobisiaka, Dzieje Ziemi Rawickiej [Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Poznań 1967, s. 223] przedstawiający wybudowaną metodą szachulcową drewnianą synagogę, która służyła społeczności żydowskiej Rawicza w latach 1783-1888. Synagoga ta została rozebrana w 1888 roku i na tym samym miejscu wybudowano w latach 1888-1889 murowaną synagogę zburzoną przez niemieckie władze okupacyjne w kwietniu 1941 roku.
Pomysł nadania nazwy „Plac Rawickiej Synagogi” placowi położonemu w Rawiczu w obrębie ulic Wały Tadeusza Kościuszki i Mikołaja Kopernika (pełniącego od 2008 roku funkcję parkingu) narodził się w związku z przypadającą w 2019 roku 130. rocznicą oddania do użytku w Rawiczu synagogi, zwanej Synagogą Wielką. Stojąca w tym miejscu, wybudowana w latach 1888-1889, synagoga została zburzona w kwietniu 1941 roku przez niemieckie władze okupacyjne.